Een niet-EU-burger komt in principe enkel in aanmerking voor een verblijfsvergunning voor arbeid in loondienst als een werkgever in Nederland behoefte heeft aan die niet-EU-burger voor een specifieke baan. En dan dient de verblijfsvergunning in de regel door de werkgever te worden aangevraagd. Wij kunnen u hierin bijstaan als u een werkgever bent. Er bestaat nog wel de theoretische mogelijkheid een tewerkstellingsvergunning aan te vragen, of een ‘gecombineerde vergunning voor verblijf en arbeid’, indien de werkgever kan aantonen (veel) moeite te hebben gedaan om een EU-burger te zoeken voor de vacature — maar deze mogelijkheid wordt steeds verder beperkt. De meest soepele en snelste procedure voor arbeidsmigratie geldt voor niet-EU-burgers die over waardevolle kennis beschikken (‘kennismigranten’), aan wie de werkgever een redelijk hoog salaris wil betalen. De salarisnorm verschilt naar opleidingsniveau en leeftijd – daar kunnen wij u verder over adviseren, alsmede over de 30%-regeling voor ‘expats’.
Indien u zelf kennismigrant bent, neem dan contact met ons op voor advies over uw rechten indien u uw baan verliest, of over hoe u vrij kan worden op de Nederlandse arbeidsmarkt.